halo! hirap ng NCAE namin sobra! parang nawala lahat ng juices sa brain ko... haay!! hhehee...
heto na nman ako nag ba-blog pra lng malabas ko ang mga hinaing ko sa buhay ko na tlgang sobrang boring at sobrang malungkot...
nagsimula kasi ito nung nagkasala ako na ang resulta eh "parang" nawala ka agad ang mga friends at mga kaberks ko sa school.. eh! tlgang ganyan tlga ang buhay minsan sa taas, minsan sa ilalim...
(prang gulong ng palad!,,, hahahaha..)
ewan ko nga bakit sila nagkaganyan pero syempre understanding nman ko kaya understad ko rin dahil nman sa akin eh!... sa sarili ko masisisi lahat...!! pero syempre rin i hope mabalik yung mga bonding namin noon na sobrang saya na prang araw-araw na lang kami nagtatawanan, nagbibiroan, naghagikgikan... miss ko na nga yung mga araw na yun eh!.. kung pwd ko lang maibalik ang oras eh di sana noon ko pa ginawa...
hirap ng situation ko kasi feeling ko ako lang mag-isa.. naiinggit nga ako pag nakakita ako ng masayang magbarkada at lalo na kapag nakita ko nga masaya ang friends ko at wla ako... inggit na inggit ako sa kanila!.. sinubukan kong mapalapit uli pero tlgang nananaig ang konsensya ko at guilty kasi "parang" feeling ko hindi na ako bagay sa kanila at tlgang hindi ako pwd sa kanila kaya ginagawa ko na lang araw-araw eh, nililibang ko ang aking sarili ng rubiks or pagbabasa at pangungulit ng mga classmates ko na makikita ko lang pag may klase kami...
ewan ko kung ano ang gagawin ko pra medyo mabalik lang ako sa kanila...
hindi ko tlga alam...
ang masaklap pa dun eh nag away kami ng friend at mas lumala na hindi ko kayang makisabay sa kanila pero atleast ngayon ok na kami at medyo nagpansinan pero nahihiya na ako sa kanila lahat nang dahil lang sa kasalan kong ginawa...
salamat sa pagbabasa!!....
+++ Mr. Lonely +++
heto na nman ako nag ba-blog pra lng malabas ko ang mga hinaing ko sa buhay ko na tlgang sobrang boring at sobrang malungkot...
nagsimula kasi ito nung nagkasala ako na ang resulta eh "parang" nawala ka agad ang mga friends at mga kaberks ko sa school.. eh! tlgang ganyan tlga ang buhay minsan sa taas, minsan sa ilalim...
(prang gulong ng palad!,,, hahahaha..)
ewan ko nga bakit sila nagkaganyan pero syempre understanding nman ko kaya understad ko rin dahil nman sa akin eh!... sa sarili ko masisisi lahat...!! pero syempre rin i hope mabalik yung mga bonding namin noon na sobrang saya na prang araw-araw na lang kami nagtatawanan, nagbibiroan, naghagikgikan... miss ko na nga yung mga araw na yun eh!.. kung pwd ko lang maibalik ang oras eh di sana noon ko pa ginawa...
hirap ng situation ko kasi feeling ko ako lang mag-isa.. naiinggit nga ako pag nakakita ako ng masayang magbarkada at lalo na kapag nakita ko nga masaya ang friends ko at wla ako... inggit na inggit ako sa kanila!.. sinubukan kong mapalapit uli pero tlgang nananaig ang konsensya ko at guilty kasi "parang" feeling ko hindi na ako bagay sa kanila at tlgang hindi ako pwd sa kanila kaya ginagawa ko na lang araw-araw eh, nililibang ko ang aking sarili ng rubiks or pagbabasa at pangungulit ng mga classmates ko na makikita ko lang pag may klase kami...
ewan ko kung ano ang gagawin ko pra medyo mabalik lang ako sa kanila...
hindi ko tlga alam...
ang masaklap pa dun eh nag away kami ng friend at mas lumala na hindi ko kayang makisabay sa kanila pero atleast ngayon ok na kami at medyo nagpansinan pero nahihiya na ako sa kanila lahat nang dahil lang sa kasalan kong ginawa...
salamat sa pagbabasa!!....
+++ Mr. Lonely +++
No comments:
Post a Comment